اختلال انزال دیررس چیست: معرفی، علائم و درمان

مقدمه

اختلال انزال دیررس چیست؟

اختلال انزال دیررس (درنگیده یا دیر هنگام) مشکل دائمی در انزال می باشد و به شرایطی گفته می شود که در آن مرد برای تحریک جنسی، رسیدن به اوج لذت و آزاد کردن مایع منی از آلت تناسلی (انزال) خویش، مدت زمان بیشتری نیاز دارد. این موضوع زمانی خود را نشان می دهد که مرد برای رسیدن به انزال بیشتر از 30 دقیقه زمان نیاز داشته باشد.

شیوع

این اختلال شیوع کمی دارد این دسته از اختلالات جنسی مختص مردان می باشد. کمتر از 1 درصد مردان از مشکلات رسیدن به انزال که حداقل به مدت 6 ماه دوام داشته باشد، شکایت می کنند.

انواع اختلال انزال دیررس

اختلال انزال دیررس با توجه به علائم در دو دسته بندی جای می گیرد:

• مادام العمر: در اختلال انزال دیررس مادام العمر، مشکل فرد از زمان بلوغ جنسی شروع شده و انزال پس از یک دوره عملکرد جنسی طبیعی رخ می دهد.
• موقعیتی: انزال با تأخیر موقعیتی فقط در شرایط خاصی و یا فقط با شریک جنسی خاص رخ می دهد.

نوع این اختلال در تشخیص علت اصلی و روند درمانی آن موثر می باشد.

علائم اختلال انزال دیررس

این اختلال علائم خاصی ندارد. تاخیرات محسوس، کاهش دفعات یا فقدان انزال (ارگاسم) باید دست کم در 75 درصد از موقعیت های جنسی به مدت حداقل 6 ماه وجود داشته باشد.

علل اختلال انزال دیررس

برخی عوامل می تواند باعث به وجود آمدن این اختلال شوند اعم از:

• ترس از داشتن فرزند
• افسردگی و اضطراب
• مصرف بیش از حد الکل
• عدم علاقه به شکل ظاهری بدن خویش
• عدم علاقه به رابطه جنسی و کسب لذت
• عفونت های پروستات یا ادرار
• نقص هایی در سیستم تولید مثل مردان
• جراحی پروستات
• عوامل هورمونی مانند تستوسترون پایین و یا کم کاری تیروئید
• مورد سو استفاده جنسی قرار گرفتن در کودکی و تربیت نادرست جنسی از سوی والدین
• عوارض مصرف برخی دارو ها مانند: دارو های ضد اضطراب، مسکن ها، دارو های ضد افسردگی، دارو های کنترل فشار خون و …

تشخیص اختلال انزال دیررس

برای تشخیص این اختلال پزشک ابتدا معاینات بدنی و آزمایشاتی انجام می دهد تا علل زمینه ای که ممکن است در این اختلال نقش داشته باشند را مشخص کند و همچنین پزشک راجع به علائم و مدت زمانی که فرد با این علائم درگیر می باشد نیز از فرد سوالاتی می پرسد تا بتواند این اختلال را تشخیص گذاری کند.

درمان اختلال انزال دیررس

در بعضی موارد پزشک برای درمان ابتدا به علل شکل گیری نگاه کرده و با از بین بردن و یا جایگزینی علل این اختلال موجب درمان می شود برای مثال کسی که دارو های ضد اضطراب و یا افسردگی مصرف می کند و این دارو ها تاثیر عمده ای در شکل گیری این اختلال داشته است پزشک با جایگزین کردن دارو های جدید سعی در کنترل اختلال و بهبود فرد می کند. بعضی علل نیز به آسانی قابل درمان نیستند و ریشه در فرد دارند و باید با کمک متخصص بهداشت روان ریشه یابی شده و در فرد حل شود.

دارو هایی نیز برای این اختلال استفاده می شوند اما به طور قطعی برای این دسته اختلال ها معرفی نشده اند. مهار کننده های باز جذب سروتونین SSRI موجب ارگاسم تاخیری از این دسته هستند.

جمع بندی

این اختلال می تواند موجب استرس فراوانی در فرد شده و روابط جنسی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین باعث کاهش لذت جنسی، ناباروری و مشکلات زناشویی برای فرد می شود. اما قابل درمان است در اکثر مواقع افراد به دنبال درمان نمی باشند یا از بیان این موضوع خجالت می کشند. به همین دلیل آمار دقیقی از شیوع در دست نیست و آمار پایینی اعلام شده. بهتر است اگر خود و یا شریک جنسی شما به این اختلال مبتلا می باشد به دنبال درمان باشید.