مقدمه
روانشناسی سیاسی علمی نوپاست که از پیوند روانشناسی و سیاست پدید آمده است. تعداد زیادی از متخصصین و کارشناسان علم سیاست اعم از: والترلیپمن، گراهام والاس و ریورس این عقیده را باور دارند، که بررسی روابط سیاسی انسان‌ها بدون در نظر گرفتن جنبه‌های روانشناختی این روابط، امری ناقص و خطایی بزرگ است.
تاریخچه روانشناسی سیاسی
این رشته از اوایل قرن نوزدهم ریشه می گیرد، جایی که روانشناسان برای درک نحوه رفتار سیاستمداران، عقایدشان، نحوه تعامل احزاب مختلف با یکدیگر و نتایج رفتارهای سیاسی برای اولین بار از توضیحات اجتماعی و شناختی استفاده کردند.
تلاش بی وقفه و ۳۰ ساله لاسول و مطالعات گسترده و عمیق وی منجر به ورود روش روان تحلیلگری در حوزه علم سیاست شد.
روانشناسی سیاسی چیست؟
این شاخه یک حوزه میان رشته ای است که سعی می کند رفتار سیاسی، سیاستمداران و سیاست را از منظر روانشناسی درک کند.
اساساً، این حوزه رفتار انسان را مطالعه می کند، اما با تمرکز خاص بر سیاست. این ها شامل وابستگی سیاسی، پیامدهای تروریسم و برداشت عمومی از دولت است. این حوزه همچنین به روند تصمیم گیری سیاست و چگونگی تأثیر تصمیمات بر کل جمعیت می پردازد. این حوزه میان رشته ای است زیرا در آن ارتباطات، تجارت، اقتصاد، آموزش، دولت، سیاست و روانشناسی با هم ترکیب شده است.
بازار کار روانشناسی سیاسی
روانشناسان سیاسی را می توان در زمینه های مختلف یافت:
- تفسیر سیاسی
- روابط بین الملل
- آموزش و پرورش
- تحقیقات رسانه ای
- ادارات خصوصی و دولتی
- روزنامه نگاری
- سخنرانی های دانشگاهی و سیاسی
- روابط رسانه ای
- محقق
- مشاور
- استاد دانشگاه
جمع بندی
بنابراین حوزه، پویایی پدیده های مهم دنیای واقعی را از راه هایی که اطلاعات عملاً ارزشمندی را به دست می دهد و همچنین توسعه نظریه های اساسی فرآیند های شناختی و روابط اجتماعی را تقویت می کند، روشن می کند.
و همه این کارها به ما کمک می کند تا درک کنیم که چرا وقایع سیاسی همانطور که اتفاق می افتد رخ می دهد.
بله
تقریبا
خیر