اختلال نشانه جسمانی: معرفی، تاریخچه و درمان

تصویر پروفایل
اختلال نشانه جسمانی: معرفی، تاریخچه و درمان

مقدمه

اختلال نشانه جسمانی شامل شکایات بدنی متعدد در دستگاه های عضوی مختلف است که سال های متمادی ادامه می یابد و سبب تخریب جدی در کارکردها یا جستجوی درمان یا هر دو می شود.

تاریخچه اختلال نشانه جسمانی

در حال حاضر، در منابع معتبر تاریخچه ای برای این اختلال موجود نیست.

اختلال نشانه جسمانی چیست؟

علامت بدنی یا نشانه جسمانی و اختلالات وابسته (یا طبق DSM-IV-TR اختلال های شبه جسمی) انواع اختلال هایی را شامل می شوند که طی آن اضطراب و تعارض های روانی به مشکلات یا شکایت های جسمانی تبدیل می شوند. این مشکلات جسمانی باعث اختلال در زندگی روزمره می شود. این اختلال با اینکه علائم جسمانی دارند اما در حقیقت مشکلات روانی هستند. زیرا هیچ نابهنجاری جسمانی وجود ندارد که بتواند شکایت جسمانی را توجیه کرد. مثلا فردی که به دلیل اضطراب، دچار سردرد شدیدی می شود که حتی با دارو هم متوقف نمی شود یا فردی که به دلیل تنش دچار تهوع و استفراغ و دل درد می شود. یعنی هیچ آزمایشی دال بر مشکل جسمانی وجود ندارد.

اختلالات مرتبط با اختلال نشانه جسمانی

  • اختلالات اضطرابی
  • اختلالات خلقی
  • اختلال مصرف مواد
  • اختلالات شخصیت

انواع اختلال نشانه جسمانی

  • اختلال نشانه جسمانی همراه با اختلال درد (Somatic symptom)
  • اختلال اضطراب بیماری (illness anxiety disorder)
  • اختلال تبدیلی (اختلال نشانه کارکردی عصبی) (Functional neurological symptom disorder)
  • اختلال ساختگی (Factitious disorder)

علائم اختلال نشانه جسمانی

برای تشخیص این اختلال فرد باید علائمی که در زیر ذکر شده را داشته باشد:

  • یک تا تعداد بیشتری نشانه جسمانی که ناراحت کننده و مختل کننده عملکرد است
  • افکار، رنجوری و رفتار های افراطی مرتبط با نشانه های جسمانی یا نگرانی هایی درباره سلامت فرد
  • نگرانی های نامتناسب و مقاوم درباره جدی بودن نشانه ها
  • همراهی با درد جدی و چشمگیر
  • حداقل علائم 6 ماه طول بکشد

شیوع

درجه شیوع این اختلال به طور کامل مشخص نیست. اما به طور تقریبی میزان شیوع در میان بزرگسالان 5 تا 7 درصد است. این اختلال در زنان شایع تر از مردان است. این اختلال رابطه ی معکوسی با موقعیت اجتماعی دارد و اغلب در افراد کم درآمد و کم سواد بروز می کند.

تشخیص اختلال نشانه جسمانی

شما ممکن است به پزشک مراجعه کنید و دنبال درمان درد یا ناراحتی جسمانی خود باشید. پزشک شما ابتدا معاینات بدنی انجام می دهد و آزمایشات گوناگونی ممکن است روی شما انجام گیرد و در صورت نبود هرگونه بیماری که ریشه ی جسمانی داشته باشد شما را به یک متخصص بهداشت روان ارجاع می دهد. روانشناس با بهره گیری از راهنمای تشخیصی آماری DSM علائم شما را شناسایی کرده و اختلال را مشخص می کند.

درمان اختلال نشانه جسمانی

بیماران مبتلا به اختلال جسمانی معمولا نسبت به درمان روانپزشکی مقاومت می کنند. در مورد این بیماران روان درمانی گروهی غالبا سودمند است. سایر روش های درمانی نظیر روان درمانی فردی بینش گرا، رفتار درمانی، شناخت درمانی و هیپنوتیزم نیز ممکن است،مفید باشد. باید توجه داشت که دارو درمانی فقط زمانی می تواند علائم اختلال جسمی را تخفیف دهد که بیمار یک اختلال زمینه ای حساس به دارو نظیر اختلال اضطرابی یا افسردگی داشته باشد.

جمع بندی

افراد مبتلا به این اختلال هزینه های گزافی برای تشخیص بیماری خود می کنند و اکثر آن ها به نتیجه ای نمی رسند زیرا آن ها از لحاظ جسمی سالم هستند و درد هایشان بعد روانی دارد پس بهتر است اگر به طور مداوم درد هایی احساس می کنید که با تشخیص پزشکتان ریشه ی جسمی ندارند به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کرده و به دنبال درمان از راه درست خود باشید.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟

تقریبا

خیر

دانلود مطلب

فهرست مطلب