چارلز رابرت داروین: زندگینامه، تحصیلات و نظریه ها

مقدمه

تولد و کودکی چارلز رابرت داروین

داروین در 12 فوریه سال 1809 در یک خانواده اشرافی، سرشناس و مسیحی متعصب در انگلستان به دنیا آمد. وی پنجمین فرزند خانواده بود. پدر او رابرت داروین و مادرش سوزانا وِجوُود از خانواده‌ های اصیل انگلیسی مسیحی یونیتارین محسوب می شدند. پدر و پدر بزرگ داروین پزشک بودند و داروین جوان به طبیعت علاقمند بود و در دوران مدرسه علاقه ی وافری به اسب سواری و شکار داشت و در طبیعت به جمع آوری کلکسیون مشغول بود به طوری که کلکسیونی کامل از سوسک ها جمع آوری کرده بود و اولین نمونه از یک گونه ی جدید سوسک را توانسته بود در کلکسیون خود داشته باشد و به همین دلیل از طرف مجله ی علمی جایزه ای دریافت کرده بود. داروین در 8 سالگی مادرش را که چندین سال درگیر یک بیماری سخت بود را از دست داد، به همین دلیل علاقه ی وافری به پدر خویش داشت و همواره دنبال کسب رضایت او بود.

تحصیلات چارلز رابرت داروین

چارلز داروین در دوران ابتدایی تحصیل علاقه ای به مدرسه و کلاس درس نداشت و در نتیجه نمرات خوبی هم کسب نمی کرد به همین دلیل او را در مدرسه کم هوش می پنداشتند. اما او در آن زمان علاقه ی زیادی به مطالعه داشت و کتاب هایی از نویسندگان بزرگ مانند شکسپیر را مطالعه می کرد. داروین بعد ها در خاطرات خود ذکر کرد که هیچ چیز به اندازه ی مدرسه نمی توانست جلوی پیشرفتش را بگیرد. در 16 سالگی پدرش او را برای تحصیل در رشته ی پزشکی به دانشکده ی پزشکی ادنیرو فرستاد، ولی او دانشگاه را رها کرد و مجددا به اجبار پدر خویش برای تحصیل دروس مذهبی به کمبریج رفت اما به دلیل عدم علاقه به امور مذهبی زیاد از خود اشتیاقی برای فراگیری علم نشان نمی داد در همین هنگام با پروفسور جان هنسلو که روحانی حرفه ای و گیاه شناسی آماتور بود آشنا گردید. با مرور زمان روابط قوی بین آن ها شکل گرفت و با یکدیگر درباره ی طبیعت بحث می کردند و در طبیعت به گشت و گذار می پرداختند به طوری که بعد ها در دانشگاه به داروین می گفتند “مردی که به هنسلو راه می رود”. چارلز با دشواری های زیاد تحصیلات خود را در رشته یالهیات به پایان رساند و بعد از آن با دریافت نامه ای از طرف پروفسور هنسلو که در آن گفته بود کشتی سلطنتی بیگل در راه سفری به دور دنیا می باشد و دنبال یک جوان طبیعت شناس می باشد از آنجا که داروین به طبیعت علاقمند بود به عنوان طبیعت دان به سفر دور دنیا رفت، که نتیجه این سفر تدوین نظریه تکاملی بود.

سفر با بیگل

با توجه به تاخیر هایی که برای سفر با کشتی به وجود آمد، سرانجام در ۲۷ دسامبر ۱۸۳۱ سفر با بیگل آغاز شد. در دو ماه نخست داروین شدیدا دچار دریازدگی شد به طوری که خدمه های کشتی امید به زنده ماندن او نداشتند، با وجود بهبودی اندکی که بعدها پیدا کرد اما تا آخر سفر مریض احوال ماند. در اولین جزیره ی متروکه و بزرگی که کشتی لنگر انداخت داروین متوجه خطی در 17 متری و امتداد کوه ها و جزیره شده بود و بالاتر که رفت با صدف هایی که فسیل شده بودند روبرو شد اما چیز هایی که می دید با درس هایی که در الهیات خوانده بود تطابق نداشت زیرا در الهیات میگفتند از زمان طوفان نوح سطح آب زمین هیچ تغییری نکرده است. بعد از حدودا 2 ماه و نیم کشتی به اولین بندر بزرگ در آمریکای جنوبی لنگر انداخت. بعد ها داروین درباره ی علاقه ی وافری که به جنگل های برزیل داشت برای خانواده ی خود نوشت همین طور شکوه و عظمت جنگل ها و طبیعت او را حیرت زده کرده بود، بعد ها در دفترچه ی خاطرات خود نقل کرد که توانسته بود در یک روز 69 نوع مختلف سوسک را جمع کند. در آرژانتین به بقای جانوران و فسیل های عجیب دست پیدا کرد و آن ها را برای آزمایش به انگلستان فرستاد و اولین فسیل های گونه تنبل ها (حیوانات بزرگ غول پیکر) بوده است.

چیزی که نظر داروین را به شدت جلب کرد در دو جزیره مختلف با دسته ای از پرندگان سهره روبرو شد که متفاوت از هم بودند با اینکه نژاد مشابه ای داشتند در جزیره ی اول سهره ها منقار بزرگ و نازک داشتند و غذای آن ها حشره بود، زیرا در آن جزیره حشرات زیادی وجود داشت اما در جزیره ی بعدی به علت نبود حشره و بودن گیاهان مختلف و دانه ی گیاه سهره ها منقار کوچک و سفت داشتند به همین دلیل نتیجه گرفت با توجه به محیط زندگی جانوران تکامل پیدا میکنند. نظریات و یافته های داروین با مطالب و درس هایی که در الهیات خوانده بود به شدت تضاد داشت او در هر جزیره گونه هایی از حیواناتی که می دید که گونه ها و نژاد مشابه ای داشتند اما هر مکان از نظر ظاهری اندک تفاوتی با یکدیگر داشتند.

ازدواج داروین

 داروین در 29 ژانویه سال 1839 با دختر دایی خویش اِما وِجوُود ازدواج کرد و حاصل این ازدواج 10 فرزند بود که سه فرزند آن ها در کودکی در گذشتند.

شغل چارلز رابرت داروین

داروین پس از آن که تحصیلات خود را در دو رشته پزشکی و مذهبی رها کرد، سر انجام به عنوان طبیعت دان مشغول به فعالیت شد. وی ابتدا با کشتی بیگل به سفر دور دنیا رفت. این سفر به مدت 5 سال طول کشید. در این سفر داروین به مطالعه سنگواره ها و گونه های مختلف موجودات زنده پرداخت و از این مطالعات نتیجه گرفت که انواع موجودات زنده که دارای اجداد مشترکی هستند باقی مانده و گونه های جدید یا منقرض شده یا برای تطبیق یافتن با محیط زندگی خود، تغییر کرده اند.

داروین به مدت 20 سال روی نظریه خود کار کرد. در سال 1858 همراه با والاس، که وی نیز روی نظریه مشابه ای کار می کرد، نظریه ی منشاء گونه ها را منتشر کردند. پس از آن نیز داروین تا پایان عمر به توسعه و گسترش نظریه خود پرداخت.

ایده ها و نظریات چارلز رابرت داروین

نظریه تکامل: در میان موجودات و همه ی جانداران، تنوع زیادی وجود دارد. در این میان برخی از این گونه ها زنده می مانند و با تولید مثل ویژگی های نوع خود را به نسل بعد منتقل می کنند. در واقع آن دسته که توانایی تطبیق با محیط را دارا هستند از سوی طبیعت انتخاب می شوند و وظیفه تنازع بقاء گونه را بر عهده می گیرند. مثال در ابتدا زرافه ها مانند بز کوهی بودند و غذای آن ها برگ های تازه بالای درختان بود اما چون گردن کوتاهی داشتند نمی توانستند تمام غذای مورد نیاز خود را تامین کنند بعد ها در اثر یک جهش ژنتیکی طی زاد و ولد زرافه هایی به دنیا آمدند که اندکی گردنشان بلند تر بود چون برای تامین غذا راحت تر بودند شانس بیشتری برای زنده ماندن داشتند و همین موضوع باعث زنده ماندن بیشتر آن ها و زاد و ولد به دنیا آمدن نسلی با گردن بلند شده است و این تکامل طی چندین میلیون سال اتفاق افتاده است.

پدیدآیی فردی: طبق این نظریه موجود زنده از تولد تا مرگ، مسیر تکامل نوع خود را طی می کند.

پدیدآیی نوعی: این مفهوم به تاریخ تکامل یک گونه اشاره دارد.

انسان: داروین معتقد بود که انسان با سایر موجودات زنده دارای اسلاف مشترک می باشد، و هیچ تمایزی بین انسان و سایر موجودات وجود ندارد.

تلاش برای بقاء: در میان اعضاء یک گونه رقابت برای بقاء وجود دارد و در این بین آن افرادی باقی می مانند که قوی تر هستند و پیروز می شوند.

آثار داروین

• خاستگاه گونه ها (منشا انواع)
• سفر بیگل
• جانورشناسی سفر اچ‌ ام‌ اس بیگل
• تبار انسان و انتخاب طبیعی در ارتباط با جنسیت
• تشکیل کپک گیاهی از طریق عمل کرم‌ ها
• توانایی حرکت در گیاهان
• گیاهان حشره خوار
• ساختار و گستره صخره‌ های مرجانی

مرگ چارلز رابرت داروین

چارلز داروین در ۱۹ آوریل سال ۱۸۸۲ در داون هاوس انگلستان درگذشت. پزشکان در آن زمان علت مرگ وی را درد قفسه سینه و نارسایی قلبی تشخیص دادند. برخی نیز معتقدند او بیماری مزمن شاگاس (بیماری عفونی) داشت زیرا وی پس از بازگشت از سفر طولانی خود، علائمی مانند خستگی، اگزما، تهوع، سردرد و تپش قلب داشت که تا پایان عمر به همراهش بودند.