اختلال مالش دوستی جنسی چیست: معرفی، علائم و درمان

مقدمه

اختلال مالش دوستی جنسی چیست؟

اختلال مالش دوستی جنسی یعنی تماس و لمس جنسی بدن یک فرد بی خبر از وی. فرد مالش گر ممکن است آلت تناسلی خویش را به ران ها یا باسن زن بمالد یا سینه ها و اندام تناسلی زن را با دستانش لمس کند. این عمل در اکثر اوقات در مکان های پر ازدحام مانند مترو ها یا داخل اتوبوس ها صورت می گیرد. افراد مبتلا به اختلال مالش دوست معمولا منزوی و منفعل اند. و تنها انجام این حرکات باعث ارضای جنسی آن ها می شود.

شیوع

اعمال مالش دوستانه، اعم از لمس یا مالش جنسی غیر منتظره فردی دیگر احتمالا در حدود 30% مردان بالغ در جمعیت عمومی اتفاق می افتد. این اختلال در مردان شایع تر است و زنان در اکثر مواقع قربانیان اختلال فوق می باشند. مبتلایان به اختلال مالش دوستی بیشتر اوقات بین سنین 15 تا 25 سالگی این اعمال را از خود نشان می دهند. در سنین بالا تر معمولا افراد این عمل را سرکوب می کنند. به دلیل اینکه اختلال مالش دوستی عملی ناپسند بوده و در صورت اعتراف قانون و این افراد مقابل هم قرار می گیرند. به همین دلیل آمار دقیقی از شیوع این اختلال در دسترس نمی باشد.

علائم اختلال مالش دوستی جنسی

علائمی که برای این اختلال در DSM5 مطح شده است به شرح زیر می باشد:

• تخیلات، امیال یا رفتار های تحریک کننده جنسی درباره ی تماس یا مالیدن خود به فرد بی خبر از وی باید وجود داشته باشد.
• شخص بر اساس این امیال، روی یک فرد بی خبر و ناراضی عمل کند.
• امیال و تخیلات باعث پریشانی یا مشکلات بارز از لحاظ بالینی گردد.
• این علائم دست کم باید شش ماه طول بکشد.

تشخیص اختلال مالش دوستی جنسی

اکثر افرادی که مبتلا به اختلال مالش دوستی می باشد به دنبال درمان نمی روند. مگر آن که قانون این افراد را دستگیر کرده و حکم قضایی برای درمان این افراد بدهند. اگر خود فرد به این موضوع اعتراف کند و سعی در بهبود خود داشته باشد یک متخصص بهداشت روان وارد عمل می شود و درمان را شروع می کند.

درمان اختلال مالش دوستی جنسی

برای درمان این اختلال به طور رایج از رفتار درمانی و مشاوره جنسی استفاده می شود. طی رفتار درمانی فرد را آگاه می کنند که تکانه جنسی خود را کنترل کرده و آن ها را به بیرون انتقال ندهد. همچنین آموزش مهارت های مقابله ای (شیوه های مختلفی از رفتار هنگام احساس برانگیختگی) به این دسته افراد کمک شایانی می کند.

درمان هایی مانند روان درمانی پویشی، کاهش سائق های جنسی و کنترل خارجی (مانند زندانی کردن یا قرار دادن ناظری برای وی) نیز برای درمان مبتلایان مورد استفاده قرار می گیرد. در دارو درمانی نیز پزشک با تجویز دارو های هورمونی یا مهار کننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین SSRI، به تنظیم میل جنسی فرد و کاهش دادن آن می پردازد تا از تکرار این اعمال جلوگیری کند.

جمع بندی

در همه ی جوامع و فرهنگ های مختلف ممکن است این اختلال رخ دهد. اکثریت قربانیان این ماجرا زنان می باشند که به نوعی از این اعمال غافلگیر شده و به نوعی در تنگنا قرار می گیرند. بهتر است با آموزش صحیح به فرزندان خود اعم از دختر و پسر در کاهش این اعمال شریک باشیم. گاهی یک بار هم مواجهه با این افراد می تواند تاثیری تکان دهنده روی فرد قربانی بگذارد. در مواقع این چنینی خودمان یاری رسان یکدیگر باشیم.