اختلال تماشاگری جنسی چیست: معرفی، علائم و درمان

مقدمه

اختلال تماشاگری جنسی چیست؟

اختلال تماشاگری جنسی یعنی میل شدید و اشتغال ذهنی مداوم برای ارضا شدن از طریق تماشای افراد بی خبر در وضعیت برهنه یا در حال رابطه جنسی. به این نوع افراد عموما چشم چران نیز گفته می شود. افراد مبتلا به این اختلال با استمنا به ارگاسم می رسند یا در حین تماشا و یا پس از آن با به خاطر آوردن صحنه هایی که دیده اند. گاهی نیز فرد تخیلاتی درباره رابطه جنسی با فردی که به تماشایش مشغول است در ذهن پرورش می دهد اما این موضوع در حد تخیل باقی می ماند. افراد مبتلا به ندرت با فردی که تماشایش می کنند تماس برقرار می کنند.

شیوع

اندازه گیری میزان شیوع این اختلال بسیار دشوار می باشد. زیرا تعداد زیادی از موارد به پلیس گزارش نمی شود. اغلب افراد مبتلا به این اختلال غالبا به عنوان ولگرد های خیابانی دستگیر می شوند تا چشم چرانی. اکثریت افراد مبتلا به این اختلال نیز مردان می باشند و در طی نوجوانی آغاز می شود.

علائم اختلال تماشاگری جنسی

علائمی که طبق DSM برای این اختلال مطرح شده است به شرح زیر می باشد:

• تمایلات، تخیلات یا رفتار های تحریک کننده جنسی در مورد مشاهده اشخاص بی خبری که در وضعیتی برهنه هستند.
• براساس این اعمال بدون رضایت قربانی عمل می کند یا این تخیلات و امیال موجع به پریشانی و یا مشکلات بین فردی می شود.
• این امیال و تخیلات حداقل باید 6 ماه ادامه داشته باشد.

تشخیص اختلال تماشاگری جنسی

این دسته از افراد اصولا به دنبال درمان نیستند و چون این اختلال به نوعی جرم محسوب می شود. در صورتی که بازداشت شوند و اختلال آن ها توسط دادگاه تایید شود اختلال در آن ها تشخیص گذاری می شود.

درمان اختلال تماشاگری جنسی

برای این اختلال اغلب از درمان های متفاوتی استفاده می کنند اما تاثیر پذیری کامل هیچ کدام صد در صد نمی باشد. از روانکاوی برای درمان اینگونه افراد بهره می گیرند. روانکاو سعی می کند به عمیق ترین لایه های ذهنی فرد دسترسی پیدا کند و علت اینگونه رفتار را بررسی کند. معمولا اتفاقاتی که در دوران کودکی برای فرد رخ داده است از علل این اختلال می باشد. روانکاو سعی می کند تاثیر این علل را کاهش داده و نگرش فرد را تغییر دهد. مشاوره جنسی نیز برای این افراد می تواند مفید باشد. در هر صورت فرد باید خودش نیز بخواهد که افکار خود را تغییر دهد و الگوی رفتاری مناسبی را جایگزین کند. علاوه بر روانکاوی و مشاوره گاهی اوقات ترکیبی از دارو های ضد افسرگی و ضد روانپریشی نیز برای افراد تجویز می شود.

جمع بندی

افراد مبتلا به این اختلال آسیبی به کسی وارد نمی کنند اما مشکلات زیادی برای خودشان به وجود می آورند. زیرا در همه ی کشور ها این اختلال نوعی جرم است و فرد مجرم طی قوانین آن کشور مجازات می شود. بهتر است اگر علاقه ی زیادی به چشم چرانی و تماشا کردن افراد در حالت های خاص دارید. به پزشک مراجعه کرده و به دنبال درمان باشید.