اختلال پرخوری: معرفی، علائم و درمان

مقدمه

اختلال پرخوری چیست؟

اختلال پرخوری نوعی اختلال جدی در خوردن است که در آن شما غالباً مقدار زیادی غذا به طور غیرمعمول مصرف می کنید و احساس می کنید قادر به قطع غذا نیستید تا جایی که درد یا ناراحتی در شکم خود احساس کنید.

اگر به این اختلال مبتلا هستید، ممکن است از پرخوری خجالت بکشید. اما نوعی اجبار احساس می کنید که نمی توانید در برابر آن مقاومت کنید و پرخوری را ادامه می دهید. اگر به اختلال پرخوری مبتلا هستید، درمان می تواند به شما کمک کند.

علائم اختلال پرخوری

بیشتر افراد مبتلا به اختلال پرخوری اضافه وزن یا چاقی دارند اما ممکن است وزن شما در حد طبیعی باشد. علائم این اختلال شامل موارد زیر است:

• خوردن مقادیر غیرمعمول غذا در مدت زمان مجزا مثلا هر 2 ساعت
• عدم کنترل روی رفتار خود
• غذا خوردن در هنگام سیری و بدون گرسنگی
• به سرعت غذا خوردن بدون توجه به محتویات آن
• غذا خوردن تا زمانی که درد در ناحیه شکم احساس کنید
• غذا خوردن به تنهایی یا مخفیانه
• از خوردن غذا احساس افسردگی، انزجار، شرمندگی، گناه و ناراحتی می کنید
• گرفتن رژیم های مکرر برای جبران

شدت اختلال پرخوری با توجه به اینکه چند بار دوره پرخوری در طول یک هفته اتفاق می افتد تعیین می شود.

علل اختلال پرخوری

دلایل اختلال پرخوری ناشناخته است. اما ژنتیک، عوامل محیطی، رژیم غذایی طولانی مدت و مسائل روانشناختی خطر ابتلا به این اختلال را افزایش می دهد.

عوامل خطر

اختلال پرخوری در زنان بیشتر از مردان است. اگرچه افراد در هر سنی می توانند دچار شوند، اما این بیماری اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه 20 شروع می شود.

عواملی که می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:

• سوابق خانوادگی: اگر والدین یا خواهر و برادران شما اختلالی در خوردن داشته باشند (یا دچار آن شده باشند) به احتمال زیاد دچار اختلال در خوردن می شوید. این ممکن است نشان دهد که ژن های ارثی خطر ابتلا به آن را افزایش می دهند.
• رژیم های غذایی: بسیاری از افراد مبتلا سابقه رژیم گرفتن دارند. رژیم غذایی یا محدود کردن کالری در طول روز ممکن است تمایل به پرخوری را ایجاد کند، به خصوص اگر علائم افسردگی داشته باشید.
• مسائل روانشناختی: بسیاری از افرادی که مبتلا هستند، در مورد خود و مهارت ها و موفقیت هایشان احساس منفی می کنند. عوامل محرک پرخوری می تواند شامل استرس، تصویر بد از بدن خود.

اختلالاتی که اغلب با اختلال پرخوری مرتبط هستند عبارتند از:

• اختلال افسردگی
• اختلال دوقطبی
• اختلال اضطراب
• اختلالات مصرف مواد

تشخیص اختلال پرخوری

برای تشخیص دقیق و درمان این اختلال بهتر است به یک روان درمانگر مراجعه کنید. متخصصان سلامت روان به شما کمک می‌کنند تا مشغولیت ذهنی خود در مورد خوردن غذا و تناسب بدنی را کاهش دهید و به این ترتیب بتوانید رفتار خود را نیز تحت کنترل درآورید. این اختلال با پرخوری عصبی و رفتار جبرانی نامناسب مکرر مانند پاکسازی و ورزش بیش از حد همرا است و معمولا محدودیت غذایی محسوس و مستمر تشخیص داده می شود.

درمان اختلال پرخوری

موثرترین روش درمانی در این اختلال درمان شناختی-رفتاری (CBT) می باشد. بخصوص زمانی که این روش همراه با داروهایی نظیر مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) به کار رود.

همچنین روان درمانی بین فردی (IPT) در درمان مشکلات بین فردی افراد مبتلا به پرخوری می تواند موثر باشد.

جمع بندی

اگر به این اختلال مبتلا هستید سریعا برای درمان اقدام کنید. استراتژی های زیر میتواند در روند بهبود شما موثر باشد:

به یک رژِیم غذایی پایبند باشید و غذاهای سالم انتخاب کنید. یک رژیم غذایی متشکل از غذاهای حاوی پروتئین و چربی های سالم، وعده های غذایی منظم و غذاهای کامل به رفع گرسنگی و تأمین مواد مغذی مورد نیاز کمک می کند.

ورزش را در برنامه روزمره خود قرار دهید. ورزش می تواند به کاهش وزن، بهبود تصویر بدن، کاهش علائم اضطراب و تقویت روحیه کمک کند.

خواب خود را تنظیم کنید کمبود خواب با مصرف بیشتر کالری و الگوی غذایی نامنظم مرتبط است. توصیه می شود حداقل 7–8 ساعت خواب خوب در هر شب داشته باشید.

ذهن آگاهی را تمرین کنید. این می تواند ضمن افزایش کمک به کنترل خود و حفظ پذیرش خود، به افزایش آگاهی از عوامل تحریک کننده نیز کمک کند.