اختلال هویت تجزیه ای: معرفی، علائم و درمان

مقدمه

اختلال هویت تجزیه ای چیست؟

اختلال هویت تجزیه ای (DID) نوعی بیماری است که با حضور دو یا چند شخصیت متمایز در یک فرد مشخص می شود. وضعیت سلامت روان، که در گذشته اختلال شخصیت چندگانه نامیده می شد. یکی از اختلالات تجزیه ای است که در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، چاپ پنجم (DSM-5) ذکر شده است.

اختلالات تجزیه همه دارای ویژگی اصلی “تفکیک” یا اختلال در عملکردهای معمول آگاهی، حافظه، هویت و ادراک است.

علائم اختلال هویت تجزیه ای

فرد مبتلا به DID حضور دو یا چند هویت یا شخصیت متمایز را تجربه می کند که به آن ها تغییر داده می شود. این شخصیت ها به طور مرتب رفتار فرد را کنترل می کنند و آن ها اغلب از دست دادن حافظه از آنچه اتفاق افتاده است در حالی که شخص دیگری یا شخص دیگری را تحت کنترل داشته است، تجربه می کنند.

هر دگرگونی دارای مجموعه ای مشخص از صفات، تاریخچه شخصی و نحوه ارتباط با جهان است. این تغییرات ممکن است نام، طرز رفتار، جنسیت و ترجیحات مختلفی نسبت به شخصیت اصلی فرد داشته باشد.

علائم دیگری که فرد مبتلا به DID ممکن است تجربه کند شامل موارد زیر است:

• ناتوانی در یادآوری خاطرات کودکی و تاریخچه شخصی
• احساس جدا شدن یا قطع شدن ارتباط
• فلاش بک یا بازگشت ناگهانی خاطرات گذشته و فراموش شده
• توهم
• عدم آگاهی از وقایع اخیر
• از دست دادن تکه های زمان
• افکار خودآزاری یا خودکشی

تشخیص اختلال هویت تجزیه ای

معیارهای تشخیصی اختلال هویت تجزیه ای که در DSM-5 شرح داده شده به شرح زیر است:

• حضور دو یا چند هویت یا شخصیت متمایز، هر کدام الگوی خاص خود را در تفسیر و ارتباط با محیط دارند. حضور این شخصیت ها را می توان خود به خود گزارش داد یا توسط یک درمانگر برای تشخیص مشاهده کرد.
• فراموشی باید اتفاق بیفتد، به طوری که فرد چه در مورد حوادث آسیب زا و چه از وقایع روزانه به خاطر نیاورد.
• فرد باید در عملکرد روزمره خود مشکل داشته باشد.
• این علائم بخشی از اقدامات فرهنگی یا مذهبی نیست.
• علائم ناشی از مصرف هر ماده ای مانند الکل یا دارو نیست.

اگرچه برخی DID را به عنوان یک بیماری نادر توصیف کرده اند. ترکیبی از مطالعات شیوع نشان می دهد که تحقیقات نشان داده است که 1٪ تا 1.5٪ از جمعیت این بیماری را دارند.

مدتهاست که در زمینه بهداشت روان در مورد وجود یا عدم وجود اختلاف نظر وجود دارد. شواهدی وجود دارد که افراد مبتلا به دیابت مستعد ابتلا به هیپنوتیزم واحتمال بروز را دارند. این امر برخی از کارشناسان را بر آن داشته است که هویت جداگانه ای را که افراد مبتلا به DID تجربه کرده اند، ممکن است نتیجه پیشنهاد باشد.

با این حال، کارشناسان دیگر استدلال می کنند که مطالعات اخیر وجود دارد که این ایده را رد می کند. به عنوان مثال، برخی از مطالعات نشان داده اند که شخصیت های مختلف فرد مبتلا به DID از مشخصات فیزیولوژیکی مختلفی برخوردار است. از جمله الگوهای مختلف فعال سازی مغز یا پاسخ های قلبی عروقی. این مطالعات به عنوان مدرکی برای وجود تغییر دهنده های واقعی استفاده شده است.

به طور کلی، DID یک تشخیص تا حدودی بحث برانگیز است. اما اکنون در جامعه بهداشت روان مقبولیت بیشتری پیدا کرده است.

علل اختلال هویت تجزیه ای

اعتقاد بر این است که سابقه تروما نقشی اساسی در ایجاد DID دارد. تقریباً 90٪ افرادی که دارای اختلال هویت تجزیه ای هستند سابقه سواستفاده در گذشته را دارند.

افراد مبتلا به DID اغلب تجربه سواستفاده شدید جسمی و جنسی در دوران کودکی را گزارش می کنند و همچنین اغلب علائم همزمان اختلال شخصیت مرزی (BPD) دارند، از جمله:

• رفتارهای خودآزاری
• رفتارهای تکانشی
• بی ثباتی در روابط

این ممکن است به این واقعیت مربوط شود که کودک آزاری یک عامل خطر برای هر دو بیماری است.

یک نظریه در مورد توسعه DID بیان می کند که افراد مبتلا به DID یک ضربه روانی را بسیار شدید تجربه کرده اند به طوری که تنها راه مدیریت این ضربه ایجاد تفکیک بسیار قوی به عنوان یک مکانیزم مقابله ای است. با گذشت زمان، تفکیک مزمن منجر به تشکیل هویت های مختلف و یا تغییر دهید.

افراد مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای ممکن است علائم مربوط به تروما، از جمله کابوس، بازگشت به عقب، یا سایر علائم مشخصه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را تجربه کنند.

درمان اختلال هویت تجزیه ای

درمان اختلال هویت تجزیه ای معمولاً شامل روان درمانی است که متمرکز بر کمک به شخص در تلفیق شخصیت های مختلف در یک هویت واحد و یکپارچه است.

روان درمانی

نیازهای هر فرد متفاوت خواهد بود. اما درمان به طور معمول بر کمک به فرد در پردازش ایمن خاطرات آسیب زا، بهبود روابط با دیگران و توسعه مهارت های مقابله ای موثرتر متمرکز است.

اشکال درمانی که ممکن است در درمان DID استفاده شود. شامل درمان شناختی رفتاری (CBT)، درمان دیالکتیکی-رفتاری (DBT) و حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکت چشم (EMDR) است.

دارودرمانی

هیچ داروی خاصی برای درمان DID وجود ندارد، اما داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب برای رفع علائم افسردگی و اضطراب همراه است.

جمع بندی

یادگیری مهارت های مقابله ای جدید جنبه مهمی در مدیریت علائم اختلال هویت تجزیه است. برخی از استراتژی ها که می توانند به شما کمک کنند عبارتند از:

مدیتیشن: تمرین مدیتیشن ممکن است به افراد کمک کند تا از حالات ذهنی درونی خود بیشتر آگاه شوند.

تکنیک های آرام سازی: چنین استراتژی هایی می تواند به افراد کمک کند تا بهتر با استرس کنار بیایند و یاد بگیرند که چگونه علائم جداکننده را بهتر مدیریت کنند.

ذهن آگاهی: این روش می تواند به افراد کمک کند تا به آرامی خود را به لحظه ای که شروع به بازگشت فلاش بک یا علائم تجزیه می کنند برگردانند.

استفاده از یادآوری ها: نوشتن مطالب هنگامی كه افراد دچار دوره های فراموشی یا فراموشی جدا از هم می شوند، می تواند یك یادآوری بصری مفید باشد.