اختلال عورت نمایی چیست: معرفی، علائم و درمان

مقدمه

اختلال عورت نمایی چیست؟

اختلال عورت نمایی، فرد میل جنسی شدید و خیال پردازی های تحریک کننده ای برای نشان دادن اندام تناسلی خود به یک فرد غریبه ناراضی دارد. به نوعی عورت نمایی عبارتند از: میل شدید عود کننده برای نمایش آلت تناسلی به یک فرد غریبه یا شخص غیر منتظره. تحریک جنسی و ارگاسم یا خود ارضایی در طول عمل یا پس از آن انجام می گیرد. فرد عورت نما علاقه ی شدیدی دارد که قربانی خود را شکه کرده و وی را به وحشت اندازد و این برای ارضا شدن فوری ضروری می باشد.

شیوع

شیوع اختلال عورت نمایی نامشخص می باشد. با این حال، براساس اعمال جنسی نمایشگرانه در جمعیت عمومی یا غیر بالینی، بالاترین میزان شیوع احتمالی برای این اختلال در میان مردان 4-2% می باشد. شیوع اختلال در زنان حتی نامعین تر است. اما بنا به باور عمومی آمار این اختلال را در زنان بسیار پایین تر می باشد. تقریبا 100% مبتلایان اختلال عورت نمایی را مردان تشکیل می دهند.

علائم اختلال عورت نمایی

ملاک هایی که براساس DSM5 برای این اختلال در نظر گرفته شده است به شرح زیر می باشد:

• در فرد تخیلات، امیال یا رفتار های تحریک کننده جنسی درباره ی نمایش دادن آلت تناسلی خود به یک فرد بی خبر وجود دارد.
• فرد بر اساس امیال خود این عمل را برای فردی ناراضی و بی خبر انجام می دهد.
• این امیال و تخیلات به لحاظ بالینی موجع به پریشانی یا مشکلات بین فردی بارز می شود.
• علائم ذکر شده باید حداقل 6 ماه به طول بی انجامد.

تشخیص اختلال عورت نمایی

این اختلال نیز مانند سایر اختلالات جنسی اغلب افراد دنبال درمان خود نیستند. و در صورتی که هنگام ارتکاب به این عمل دستگیر شوند می توان با بررسی علائمی که طبق DSM مطرح شده است این اختلال را تشخیص گذاری کرد.

درمان اختلال عورت نمایی

افرادی که به این اختلال مبتلا هستند اغلب به دنبال درمان خود نمی باشند. مگر آن که به علت شکایت هایی که در موردشان صورت گرفته است به دنبال درمان بروند. برای درمان این افراد از دو روش روان درمانی و دارو درمانی بهره می گیرند.

روان درمانی

بازسازی شناختی رفتار منجر به بهبود این اختلال می شود. در این روش افکاری که منجر به انجام این حرکات می شود را شناسایی کرده و سعی در تغییر آن صورت می گیرد. درمان شناختی رفتاری CBT نیز برای این اختلال استفاده می شود در این رویکرد به افراد کمک می کنند محرک هایی که به ایجاد این اعمال منجر شده شناسایی می شود. و در مدیریت این حرکات و اعمال به فرد کمک می کنند. درمان هایی مانند روان درمانی پویشی، کاهش سائق های جنسی و کنترل خارجی (مانند زندانی کردن یا قرار دادن ناظری برای وی) نیز برای درمان مبتلایان مورد استفاده قرار می گیرد.

دارو درمانی

دارو های هورمونی نیز برای این دسته از اختلالات استفاده می شود. زیرا به مهار هورمون های جنسی و کاهش میل جنسی فرد می انجامد. برخی از داروها که اکثر مواقع برای درمان افسردگی و اختلالات خلقی استفاده می شوند مانند SSRI ها نیز باعث کاهش میل جنسی فرد می شوند.

جمع بندی

این اختلال در اکثر اوقات برای زنان اتفاق می افتاد و به طور کلی قربانیان این ماجرا می باشند. اگر تاکنون با این افراد مواجهه شده اید بهتر است از طریق قانون با این اشخاص مقابله کنید. این افراد بیمار جنسی هستند باید تحت درمان مداوم قرار گیرند و می توانند برای جامعه خطر آفرین باشند.