اختلال ارگاسمی زنان (آنورگاسمی): معرفی، علائم و درمان

مقدمه

اختلال ارگاسمی زنان چیست؟

اختلال ارگاسمی زنان یا آنورگاسمی به معنای ناتوانی زن در رسیدن به ارگاسم طی خود ارضایی یا برقراری رابطه جنسی می باشد. در صورتی این مشکل اختلال محسوب می شود که دوام داشته باشد. در گذشته برای مدت زمان طولانی این اختلال را سرد مزاجی می نامیدند.

شیوع

میزان مشکلات گزارش شده برای این اختلال با توجه به عواملی مانند سن، فرهنگ، مدت و شدت علائم در زنان به طور گسترده از 10-42 درصد متغیر می باشد. تقریبا 10 درصد از زنان در طول عمرشان ارگاسم را تجربه نمی کنند.

انواع اختلال ارگاسمی زنان

• آنورگاسمی اولیه: شرایطی که فرد هرگز ارگاسم را تجربه نکرده است.
• آنورگاسمی ثانویه: شرایطی که فرد برای رسیدن به ارگاسم با مشکل مواجهه می شود، با اینکه قبلا ارگاسم را تجربه کرده است.
• آنورگاسمی موقعیتی: شایع ‌ترین نوع این اختلال می باشد و زمانی رخ می دهد که فرد فقط در موقعیت‌های خاصی به ارگاسم می‌رسد. به‌ عنوان مثال، در حین خود ارضایی یا رابطه دهانی.
• آنورگاسمی فراگیر: ناتوانی در رسیدن به ارگاسم تحت هر شرایطی با وجود برانگیختگی و تحریک کافی.

علائم اختلال ارگاسمی زنان

علائمی که طبق DSM5 برای این اختلال مطرح شده است به شرح زیر می باشد:

• تاخیر محسوس، کاهش دفعات یا فقدان ارگاسم
• کاهش محسوس شدت در احساسات، مربوط به اوج لذت
• یکی از این علائم باید حداقل 6 ماه در دست کم 75 درصد از موقعیت های جنسی وجود داشته باشد

علل اختلال ارگاسمی زنان

• احساس خجالت و شرمندگی
• بالا رفتن سن
• نداشتن عزت نفس کافی
• ترس از حاملگی
• مصرف بیش از حد مواد مخدر و الکل
• سابقه سو استفاده و آزار جنسی
• اضطراب عملکرد در رابطه جنسی
• وجود اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب
• مشکلات پزشکی اعم از: دیابت، آسیب نخاعی یا مولتیپل اسکلروزیس MS
• تاریخچه جراحی‌های زنان اعم از: هیسترکتومی (برداشت رحم)

تشخیص اختلال ارگاسمی زنان

برای تشخیص این اختلال پزشک ابتدا معاینات بدنی انجام داده و سوابق پزشکی فرد را نیز بررسی می کند. ممکن است با همسر یا شریک جنسی فرد نیز درباره این موضوع صحبت کند و سوالاتی را بپرسد. همچنین یک متخصص زنان فرد را معاینه می کند تا ارزیابی کند که مشکل و علت فیزیکی در واژن برای عدم ارضا و رسیدن به ارگاسم وجود دارد یا خیر.

درمان اختلال ارگاسمی زنان

برای درمان این اختلال درمانگر روابط جنسی از طریق آموزش های مهارت جنسی و همچنین تمرینات رفتاری چرخه پاسخ جنسی افراد را متعادل می سازند. درمان شناختی-رفتاری CBT نیز به افراد کمک می کند که مهارت شناختی خود را افزایش دهند.

درمان دارویی برای این اختلال شامل تستوسترون درمانی است که نقش مهمی در عملکرد جنسی زنان ایفا می کند. برای زنانی که با افزایش سن دچار یائسگی شده اند. استروژن درمانی تجویز می شود این درمان از طریق (قرص، ژل، کرم و یا شیاف) عملکرد جنسی فرد را بهبود می بخشند.

جمع بندی

این اختلال می تواند موجب افسردگی فرد شود و یا ممکن است فرد به دروغ تظاهر کند که از رابطه جنسی نهایت لذت را می برد و این مسئله ضربه شدیدی به خود فرد وارد می کند. اگر دچار این اختلال هستید و یا شریک جنسی شما از این اختلال رنج می برد بهتر است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.