اختلال آزارخواهی جنسی (مازوخیسم): معرفی، علائم و درمان

تصویر پروفایل
اختلال آزارخواهی جنسی (مازوخیسم): معرفی، علائم و درمان

مقدمه

فردی که از رنج کشیدن لذت می برد را مازوخیست می نامند. این دسته از افراد دچار اختلال آزارخواهی جنسی می باشند. درد و رنج برای این افراد نتیجه ی عکس دارد و باعث لذت می شود در ادامه به طور کامل به توضیح این اختلال می پردازیم.

اختلال آزارخواهی جنسی چیست؟

اختلال آزارخواهی جنسی یا مازوخیسم میل شدید و باز پیدا برای کسب یا افزایش لذت جنسی از طریق وارد کردن درد و تحقیر نسبت به خود می باشد. افراد دچار این اختلال دارای عزت نفس پایین می باشند و هر تحقیر و توهینی را از طرف شریک جنسی خود می پذیرند و لذت می برند. تظاهرات و جلوه گری اختلال آزارخواهی متنوع است. نمونه هایی از آن ها عبارت است از: بستن دست یا پا، بستن چشمان، ضربه ب دست به باسن، تازیانه زدن، ضربه های برقی، بریدن یا خراش دادن، تحقیر. اعمال آزار دوستانه می تواند خطرناک باشد. یکی از خطرناک ترین اشکال آزارخواهی خفگی دوستی می باشد که می تواند منجر به مرگ یا صدمات مغزی گردد. در این روش راهتنفس برای رسیدن به لذت جنسی بسته می شود برای مثال از طریق استفاده از یک وسیله خفت بند، کیسه پلاستیکی یا فشار آوردن به ناحیه سینه.

شیوع

شیوع این اختلال در جمعیت کلی نامعلوم است. میانگین زمانی که برای شروع اختلال آزارخواهی تخمین زده اند 19 سالگی می باشد. اما ممکن است از سنین پایین تر و بلوغ نیز علائمی از این اختلال وجود داشته باشد. اعمال آزارخواهی جنسی در مردان شایع تر از زنان می باشد. حدودا 30% مبتلایان به آزارخواهی جنسی تخیلات آزارگرانه نیز دارند.

انواع اختلال آزارخواهی جنسی

  • آزارخواهی روانی
  • آزارخواهی فیزیولوژیکی
  • آزارخواهی احساسی

علائم اختلال آزارخواهی جنسی

علائمی که طبق DSM5 برای این اختلال مطرح شده است به شرح زیر می باشد:

  • تخیلات، امیال یا رفتار های باز پیدا، شدید و تحریک کننده جنسی در محور تحقیر شدن، کتک خوردن، به بند کشیده شدن و درد کشیدن وجود دارد.
  • لذت بردن فرد از تحقیر شدن حین رابطه جنسی.
  • لذت بردن فرد از فحاشی و تحقیر جنسی.
  • این موضوع باعث پریشانی و تخریب مشخص در کارکرد فرد می شود.
  • این علائم باید حداقل 6 ماه در فرد دیده شود.

تشخیص اختلال آزارخواهی جنسی

در کمتر مواردی خود افراد مبتلا به دنبال درمان می باشند. در بعضی مواقع پزشک با توجه به جراحت هایی که بر روی جسم فرد وارد شده است خود آزاری را تشخیص می دهد. متخصص بهداشت روان با توجه به علائمی که طبق DSM مطرح شده است این اختلال را تشخیص گذاری می کند.

درمان اختلال آزارخواهی جنسی

در اکثر مواقع مشاوره جنسی می تواند در کنترل این اختلال به فرد مبتلا کمک کند. هدف روان درمانی ممکن است کشف علت اصلی رفتاری باشد که باعث ناراحتی می شود. رویکرد شناختی نیز شامل بازسازی تحریف های شناختی و آموزش همدلی به فرد می باشد و بازسازی تحریف‌های شناختی شامل اصلاح هر گونه باوری است که بیمار دارد و ممکن است او را به سمت افکار مضر سوق دهد. سایر راهبردهای رایج عبارتند از: بیزاری درمانی و تکنیک های تصویرسازی حساسیت زدایی، که در آن افراد خود را در موقعیتی تصور می کنند که در آزارخواهی جنسی شرکت می کنند و سپس یک رویداد منفی را برای کاهش تمایل آینده برای شرکت مجدد در آن فعالیت تجربه می کنند. درمان شناختی رفتاری CBT نیز برای این اختلال موثر می باشد و به فرد کمک می کند تا بتواند انگیزه های جنسی خود را به روشی سالم مدیریت کند.

اعتقاد بر این است که افزایش سن علائم و تمایلات اختلال آزارخواهی را کاهش پیدا می کند. گاهی برای درمان این اختلال در مواقع خاص و حاد پزشک برای فرد دارو تجویز می کنند و درمان دارویی صورت می گیرد دارو ها باعث کاهش میل جنسی در فرد می شود. داروهای مختلفی را می توان برای کاهش سطح تستوسترون در گردش در بدن با هدف کاهش دفعات نعوظ در مردان استفاده کرد. همچنین ممکن است از داروهای ضد افسردگی برای کاهش میل جنسی استفاده شود.

جمع بندی

مازوخیسم در مقابل سادیسم قرار دارد اصولا این دو دسته افراد جذب هم می شوند زیرا یکی آزارخواه و یکی آزارگر است. اگر شریک جنسی یا همسرتان به خودش آسیب می رساند و یا از شما در خواست می کند که در حین رابطه جنسی به وی آسیب وارد کنید بهتر است که به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کرده و دنبال درمان وی باشید.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟

تقریبا

خیر

دانلود مطلب

فهرست مطلب